پی ژنتیک به چگونگی تغییرات فنوتیپی یک سلول بدون تغییر در توالی دی.ان.ای گفته می شود.
افنوتیپ به صفت های ظاهری یک موجود زنده که وابسته به ژن هستند گفته میشود،مثل رنگ چشم. یک مثال ساده برای تغییر اپی ژنتیک، تاثیر ویروس حامل یک ژن-مثل رنگ چشم-روی فردی است که آن ژن را در ژنوم خودندارند. چنین فردی صفت ناشی از آن ژن را در فنوتیپ یا ظاهر خود خواهد داشت بدون اینکه آن ژن را در ژن های درون هسته سلول هایش داشته باشد.
شباهت ها و تفـاوت هــای دوقلـوها
دوقلوهای یکسان از نظر ژنتیکی مشترک بوده و در حقیقت نمونه های شبیه سازی شده یکدیگرند.
تازه در اغلب آنها ماجرا فراتر از اینهاست و آنها معمولا کودکی یکسانی دارند و حتی در بعضی موارد تا 17 یا 18 سالگی هم تغذیه مشابهی دارند. اما همه اینها باعث نمی شود آنها راه یکسانی را در زندگی طی کنند و در حقیقت آنها با وجود شباهت های بسیار راه خودشان را در زندگی می روند که در مواردی بســیار هم متفاوت خواهد بود. دوقلوهای یکسان شخصیت های متفاوتی دارند و درنهایت بر اثر بیماری‌ها یا علل متفاوتی می میرند.
تیم اسپکترپ از کینگ کالج لندن درباره علل این اتفاق و اینکه چرا دوقلوهای یکسان با وجود این موارد به دو فرد متفاوت تبدیل می شوند دست به تحقیق زده و دوقلوهای زیادی را بررسی کرده است. باربارا و کریستین دو خواهر دوقلو هستند که به قول خودشان پدر و مادرشان تا سنین ۱۰ تا ۱۲ سالگی هر کاری می کردند که آنها بسیار شبیه به هم باشند. اما بالا رفتن سن شخصیت و علائق آنها تفاوت کرد. مثلا باربارا میگوید:«کریستین از من مسؤولیت پذیرتر است و البته من اعتماد به نفس بیشتری داشتم.» اسپکتور و همکارانش از بررسی تعداد زیادی دوقلو که دوران کودکی و نوجوانی بسیار مشابهی داشتند به این نتیجه رسیدند که تاثیر محیط و ویژگی های محیطی روی فرد بسیار بیشتر از بستر های ژنتیکی است یا حداقل می تواند ریشه آنها را از هم جدا کند و بین آنها تمایز قائل شود.
آنها از بررسی ژنتیکی و سایر احتمال به ارث رسیدن سن مرگ تنها 25 درصد است و بقیه به محیط برمی گردد. آنها همچنین بر اپی ژنتیک [در بالا اشاره شد] بسیار تاکید کرده اند که باعث تغییر رفتار ژن های ما بر اثر عوامل محیطی می شود.
نتایج غیرقطعی این تحقیق نشان می دهند اپی ژنتیک به مراتب نقش پررنگ تر و عمیق تری در سرونوشـــت ما دارد تا ارث و مسائل ارثی.
